15.4.11

Αυτή η ιστορία δεν έχει τέλος. Εκεί που πιστεύω πως τελειώνει, αρχίζει ξανά. Σαν ένας φαύλος κύκλος. Χτες, τα μάτια, τα βλέμματα ήταν διαφορετικά. Ένιωσα. Αυτό μόνο αρκεί, γιατί ξέρω πως όταν νιώθω μαζί σου δεν με καταλαμβάνουν απλά συναισθήματα. Πάντα ένιωθα πως μαζί σου ή θα καώ ή θα γίνω ένα με το χώμα. Και αυτό αισθάνθηκα πάλι. Πρωταγωνίστρια σε έναν παράνομο έρωτα που κρύβει μέσα του αυτοκαταστροφή, πάθος, αρρώστια, παράνοια. Ένιωσα έντονα πως ζω επικίνδυνα μαζί σου. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να χαθώ. Και αυτό με φοβίζει, με τρομάζει. Αλλά ταυτόχρονα με ιντριγκάρει. Με ελκύει να πάω κόντρα στη λογική, στην ήρεμη και ισορροπημένη ζωή, στα πρέπει, στις γνώμες των άλλων. Είμαι σχεδόν σίγουρη ότι πρόκειται να καταλήξει στο πουθενά. Και όμως το σκέφτομαι ακόμα. Γιατί με έκανες να νιώσω για ακόμα μια φορά. Όπως χτες.

1 σχόλιο:

I'm not she είπε...

Πάντα δίπλα σου.
Σε ΚΑΘΕ σου επιλογή.
"Εισαι εκλεκτος που αισθανεσαι σε μια αναισθητη εποχη".