Χαμένα όνειρα που γίνατε σκιά στο φως, γκρεμισμένα παλάτια στα παραμύθια. Φωλιάσατε, κρυφτήκατε καλά και χαθήκατε. Αφήσατε πίσω σας μνήμες, ανεκπλήρωτες επιθυμίες. Χορεύατε ευτυχισμένα, έπειτα κουραστήκατε, γεράσατε. Μπορεί να μην χορεύετε ακόμα αυτό το βαλς, μα υπάρχει στη θύμηση. Γεμίσατε μελωδίες και εικόνες, που σας χαρίζει ένα παιδί. Διότι μόνο ένα παιδί βλέπει αυτόν τον χορό και δεν τον ξεχνά ποτέ και ας μη ξέρει να τον χορέψει. Ενωθήκατε με την λησμονιά. Και απογοητεύομαι που δεν μπορώ να χορέψω όπως είχα κάποτε ονειρευτεί.