25.9.11

Είμαι εγώ και ο εαυτός μου. Ο μισός εαυτός μου. Ο στενοχωρημένος εαυτός μου, που πασχίζει να γυρίσει στο παρελθόν, να ζήσει αυτά που δεν μπορεί στο παρόν. Που θέλει να είναι καλά, που κυνηγάει τον έρωτα που του έφυγε απ' τα χέρια. Τον ψάχνω εδώ, εκεί, παντού. Και μόνο σε ένα μέρος τον βρίσκω πάντα στο τέλος, στο πρόσωπο σου. Στα μάτια σου, που πάντα έμοιαζαν με τα δικά μου. Μα αυτά πια δεν με ακολουθούν, δεν με κοιτάνε. Τα έχω ανάγκη όμως αυτά τα μάτια, το ερωτευμένο σου βλέμμα. Να με καρφώσει, να με μαγνητίσει, να με στοιχειώσει. 
Κοίταξε με. 

2 σχόλια:

αυτή που ήταν κάποτε είπε...

Ψυχραιμία! Μπορεί να τα έχεις ανάγκη αυτά τα μάτια, αλλά πίστεψέ με έχεις μεγαλύτερη ανάγκη τον εαυτό σου. Αυτόν ψάξε, αλλά χωρίς την ανάγκη της παρουσίας κάποιου... Και μετά θα βρεις πολλά!

Την καλημέρα μου! :)

Greta Katerina είπε...

ψυχολογικη εξαρτηση! παντα θα ειμαστε στην αναζητηση του εαυτου μας :)